خیلی دلم گرفته...تصمیم گرفتم که خودمو با نوشتن خالی کنم . شاید اینطوری بتونم یکم آروم بشم...نمیدونم باید از کجا و چه طوری شروع کنم....

یه وقتایی هست که دلت بدجوری تنهاست...از همه جا و همه چیز خسته ای و دقیقا نمی دونی هدفت واسه ادامه چیه . فقط ، فقط دوست داری یه گوشه ای بشینی و گذشته رو تو ذهنت مرور کنی .

گاهی وقتا فقط سکوته که دردت رو احساس می کنه....سکوت رو دوست دارم چون همیشه نگرانمه ، تا بغضم میشکنه قهر می کنه و از پیشم میره...منم سریع اشکامو پاک می کنم و سعی می کنم آروم باشم تا برگرده

وقتی برگشت می خندم ، سرمو رو شونه هاش میذارم و اونم منو نوازش می کنه....

سکوت رو دوست دارم...چون دیگه باهاش احساس تنهایی نمی کنم.