سلام.....خيلي قشنگ بود احسنت ....اون نوشته ايي که ابي بود خوب ديده نميشه...فونت نوشته رو سه قرار بده ...بعد اون اخر نوشته صدايِ شانه هاي صداقت نگاهت ...مشخص نيست ...اما واقعا قشنگ بود افرين...
چه پارادوكس شگفت‌انگيزي! هر زمان كه اراده مي‌كنم با ناديده گرفتن خواسته‌هايم به ديگران كمك كنم تا چيزهايي را كه دوست دارند، به دست آورند، هم احساس شادماني و خرسندي بيشتري مي‌كنم و هم كامروا مي‌شوم...موفق باشي..ياعلي مدد