نگاه که غرور کسي را له مي کني ، آنگاه که کاخ آرزو هاي کسي را ويران مي کني آنگاه که شمع اميد کسي را خاموش مي کني ، آنگاه که بنده اي را ناديده مي انگاري آنگاه که حتي گوشت را مي بندي تا صداي خردشدن غرورش را نشنوي آنگاه که خدا را مي بيني و بنده خدا را ناديده مي گيري مي خواهم بدانم دستانت را به سوي کدام آسمان دراز مي کني تا براي خوشبختي خودت دعا کني؟