نشستم دراین کنج دیواردرخیالم دوران می کنم صدای غریبه ای مراازلحظات خیالم جدامی کند........هنوزاحساس می کنم دروهمم باچشمان پرازخیال غریبه رامی نگرم درانروز افتاب سوزان بوددستان سوزانش قلبهاراگرم کرده بودلحظات می گذشت ولی هنوزنگاه غریبه ی اشنادرچشمانم بودرنج دقایق می گذشتند ........ولی نگاه اونمی رفت موج نگاهش لحظه ای ازچشمانم پنهان کردفقط لحظه ا اشتباه کردورفت سوی کوه زیرسایه خورشیدسازش رادردستانش گرفتوزدفقط درسازش دروغی پنهان شده بود سازدروغ رازدانقدرزدکه قلبم شکست من هم تکه های قلبم رابرداشتمونگاهم راازنگاهایش پنهان کردم