میشنوی؟!صدایی می آید !!آهی درلابه لای صدا می پیچد!!صدادرسرم باهاله ی جاودانی ندامی دهد
درلابه لای ناوک مژگانم صدایی می !یدصدای قطره های باران است ..میشنوی؟!


میشنوی درمیخانه ی وجودم چه هیاهوییست؟!..تادم شب دوش پلکهایم معرکه ای داشت......حال دلم سوخته بربندغم خمهای ابروانم......
میشنوی؟!صدای قبای خماردلم است .........محرمی برگونه هایش ندارد.......صورت معرکه دلم پرازچین غباردوری توست.....
میشنویی....صدای سخن دل حسرت کشیده شباب جوانیم است تورومی خواند
دستانت رااز گوشهای دلت واکن که  دگربشنوی هیاهوی معرکه دلم را........پلکهایت راواکن.....بانیم نگاهت نگاه کن که چقدر دل خرم مست شراب نیم نگاه توست.......

اینجاهمچنان ایستاده ام کنارپنچره ی غبارآلوددلم..

زیرِ بارِ گوشهای گرفته ی توکه شایدبشنوی
ریزش اشکهای پرازحسرت دلم را..
میشمارم........

میشنوی؟! صبحگاهیست که دلم بهانه ی خنده های  نرگسی تورامی کند.........
چه یکنفس لبانم باکلمات بازی کردو برای نیم نگاهی گوشه ای ازدلم راواکردکه شاید
لبانم مشتاق دیدارخنده شود.......ولی بی چاره نمی داند لبانم تا زلف خنده های تورانبیند قدمی برخنده های خالص رویایی نمی گذارد.......
بی چاره دلم چه خیالاتی دارد......فکرمی کند توصدای سخنانش رامیشنوی ..چه خیالی دارد این دل نرگس دیده ی من.......
کاش میشنویدی......کاش دستانت رانیم نگاهی بازمی کردی تاگوشهایت خماردلم رامیدید......
کاش جمال رخت رامیدیم نیم نگاه عکسی برای روزگار همدمی خودم وتنهاییم می گرفتم..........چقدر دلم تنگ است برای صدایِ شانه ی صداقت نگاهت......!!