وقتی دلگیرم سکوت می کنم من درآن لحظه  مثل خودم هم نیستم همه چیزرادرقلبم میریزم مثل خودم نیستم که قهرکنم ماننددوران کودکی سکوت می کنم ولبخندمی زنم می گویم کودکم مگرقهرکنم قهرمال کودکیست من دلم اگرزخمیست ودلگیرفقط یک زخم است ولی  تو زخمی صدها غمی نمیدانم چطوربازهم بااین همه غم لبانت خندان اندآن‌قدر محکم نیستم که همیشه سکوت کنم وقتی باتنهایی می نشینم سکوتم رامی شکنم وفریادمی زنم ولی توانقدرمحکمی هرکس دست برشانه ات می گذارد بازهم محکم می ایستی لبخندمیزنی شب و روزم رافقط یادرس می خوانم یادرکنج اتاقم هستم ولی توشب وروزت یکیست فقط کارمی کنی بازهم شبها بالشتی برای خواب نداری این حسرت چشمانت هیچ وقت فراموشم نمی شود عاشق لبخندت هستم که سعی داری بالبخندت حسرت چشمانت را ازدیدگان پنهان کنی گیرم که منم دل شکسته ام ولی دلم بادلی که مال توشکسته هزارهافاصله دارد گاه گاهی دوست دارم کنارت بنشینم دستان زخمی وترک دیده ات  رانوازش کنم .........دلنوشته دلم پرازغمم

 (دلنوشته)کی هستم؟خودم هم دگرخودرانمی شناسم ترانه ی آشنا یاغریبم........بی کس ویارم نمیدانم دراین کنج کنارپنچره دل چگون ازغم دل بگوییم وقتی نگاه مظلوم وعاشقانه این هارامیبینم تمام کلبه دلم برسرم خراب می شودافسوس می خورم برای نادانیم که غم دلم رابزرگ میدانم وگریه می کنم ولی این هابابزرگترین غم نگاه مظلوم بازهم می خندن

نمیدانم کی هستم خودم رالابه لای خاطراتم فراموش کرده ام نمیدانم کجای این دنیاجای دارم تا درلابه لای خاطراتم خودم راپیداکنم............لابه لای کتابهای درسی کودکیم  می خواهم خودم راپیداکنم......یادش بخیر کتاب فارسی سال اولم برای اولین باردیدم چه زیبا بود کتابمان باعشق آن راآغازکردیم

لبانم برهم دوخته شده اندچشمانم درنگاه عشق بسته شده اند آشفته ام نمیدانم اینبارسخن دلم چه می گوید....دراین پل تنهایی منتظر نگاهت ایستاده ام.........دلنوشته                                                    

قربون دستای پینه بستت.....آخی نگاهت دلمومی شکنه......ازچشمات آرزوهاتومی خونم میدونم تنهایی تو .......عشق زندگی آرزوهای بزرگ یعنی رویاهای قلب پاک وبی آلایش تو ای دخترک مظلوم وپاک.......آرزوهاتوفریادبزن.......حتماخداکمکت می کنه تاقلب شکستتو جمع کنی وبچسبونی..........شایدخداحکمتی داره.......میدونی توحسرت زندگی ماهاروداری من حسرت چشمای معصوم وقلب پاک تورودارم

خیلی سخت توگلوت بغض داشته باشی نتونی گریه کنی حرف بزنی .........خیلی سخته وقتی کساییودوست داری......ولی نتونی تحملشون کنی ....وقتی میری کلبشون می گن وقتی توهستی خونمون غوغاست چرااینکارومی کنی نمی فهمن بااین حرف دل عشقشون چقدرمی شکنه حتی ممکنه خودکشی کنه........چقدرسخته زندگی کردن:((

با اِحتیاط حملش کنیدمواظب دل شیشه ایم باش تا نشکند ازدرون قلبت بیرون بریزد.......

اکنون دیــــــــگّر شِکست

هرجور مایلی حملش کنید..می خوای دلشکسته را دوربریزی؟! پس دستانت پرازخوشی دستانت دردنکن خورده هایش هم ازروی زمین دلت جمع کن به بیرون دلت بریزتاخاطراتمان رایادنیاوری غم تکه دلت رابگیرد.........((دلنوشته قلب بی روحم))

نگاه کن باگوشه چشمانت لباسم راپوشیده ام تو برگردی لباس زیبایم راتن کردم تاتو شایددرخیالت مرادیدی بالباسهایم درچشمانت درخیالت بدنباشند

به ایست فقط لحظه ای حرکت نکن......به من نگاه کن همه چیزم بی رنگ شده زندگیم قلبم نگاهم ...........حتی گلی که خودت بهم داده بودی .....خون گریه می کنه آخرین قطره اشک چشماش داردبی رنگ می شودمثل من وزندگیم

یادش بخیرروزی که پریدی کنارم گفتی بگوسیب تاعکستوبگیرم بگذارم توخاطرات زیبامون......گفتم سیب وازمن عکس یادگاری خاطرات راگرفت دلم هوری ریخت ترسیدم ازروزگار بی مرام تا روز پایان خاطراتم راپرازگلایه و بی مرامی نکند........خاطرات حفظ کردم می ترسیدم ازروزی که ازمیان بردارد عشقمان را جزبی مرامی نگذارد....ترسم بی جانبود این بی مرامی سراق ماهم آمد ....فاز عشقمون فازشکست قلبم شد....دلتنگتم جانکم